Bęben wielki w muzyce rozrywkowej znany też jako bęben basowy, bęben taktowy, taktownik lub centrala. Charakteryzuje się mocną konstrukcją i niskim brzmieniem o nieokreślonej wysokości. W muzyce rozrywkowej jest to największy bęben w całym zestawie perkusyjnym. Wraz z werblem daje podstawę rytmu.
Dźwięki z bębna basowego najczęściej wydobywa się używając pojedynczego lub podwójnego mechanizmu nożnego – tzw. stopy. Jest to mechanizm, którego główną część stanowi pedał, którego naciśnięcie powoduje wybicie sprzęgniętego z nim bijaka. Bijak po wybiciu uderza w bęben i, o ile pedał został puszczony, wraca do pozycji wyjściowej. Pierwszym perkusistą, który zagrał na bębnie basowym przy pomocy stopy był Dee Dee Chandler pod koniec XIX wieku. Bijak jest elementem stopy perkusyjnej, który znacząco wpływa na sposób gry. Różnorodność dostępnych na rynku bijaków do stopy pozwala spersonalizować mechanizm, dopasowując do naszych upodobań. Rozróżnić możemy bijaki filcowe (ciepłe i zgaszone) plastikowe (selektywne i twarde) gumowe („plaskające” – idealne dla szybkonogich drummerów), drewniane (będące kompromisem między filcem a plastikiem), lub wielostronne, łączące kilka rozwiązań.
Elementami budowy bębna basowego są zwykle:
- korpus drewniany, metalowy lub wykonany z tworzywa sztucznego;
- naciągi przedni i tylny. (przedni może zawierać otwór lub w niektórych przypadkach zostać usunięty);
- obręcze przyciskające naciągi;
- zestaw śrub napinających naciągi
- opcjonalne gniazdo mocowania statywu dla tomów (w górnej części instrumentu);
- nóżki unieruchamiające bęben w poziomie;
- (opcjonalnie) podwójna stopa – element przeznaczony do grania szybszych lub bardziej skomplikowanych rytmów. Umożliwia granie dwiema stopami na jednej centrali. Z początku takie granie było popularne tylko w muzyce metalowej i czasem punkowej, obecnie zaczęło przenikać do wielu innych stylów.
Często preferencje brzmieniowe mogą wymagać wytłumienia bębna basowego. Celem wytłumienia dźwięków wysokich i podkreślenia basu bębna wielkiego, wkłada się do jego wnętrza specjalne maty, zwinięty materiał lub niewielką poduszkę. W zależności od pożądanego dźwięku mata tłumiąca może nie stykać się bezpośrednio z naciągami, lub też stykać się z powierzchnią jednego lub dwóch naciągów.